سیلوین شومه (Sylvain Chomet) در دهم نوامبر ۱۹۶۳ در شهر مزون لفیت در نزدیکی پاریس به دنیا آمد. اودر دبیرستان رشته هنر خواند و در ۱۹۸۲ دبیرستان خود را به پایان رساند. زندگی جدید شومه از زمانی آغاز شد که در سال ۱۹۸۸ برای کار در استودیوی ریچارد پوردم به عنوان انیماتور به لندن نقل مکان کرد . حضور او در این استودیو سرآغاز کار هنری اش در انیمیشن بود.
ابتدا در آنجا کار لاین تست انجام می داد و حتی طراح میانی هم نبود. در واقع کارش به نوعی فقط امرار معاش بود تا اینکه تصمیم گرفت کمیک استریپ کار کند. ابتدا رویِ یک انیمیشن تبلیغاتی به عنوان انیماتور کار کرد. مایکل دودوک سرپرست انیماتورها بود و انیماتورهای بلژیکی بزرگی در اونجا کار می کردند. در واقع تجربه ی کار کردن در استودیوی ریچارد پوردم باعث شد که او انیمیشن بسازد.
او بلافاصله یعنی در سپتامبر همان سال کارهای تبلیغاتی برای مشتری های معروفی مثل Principality و Swinton و Renualt و SwissAir انجام داد.
شومه علاوه بر شغل انیماتوری کمیک استریپ های بسیاری به چاپ رساند که در ۱۹۸۶ با “رازهای سنجاقک“ آغاز شد. او همچنین متن یک کمیک استریپ علمی تخیلی با عنوان “ پلی در گل“ را نوشت.
در ۱۹۹۳ داستانی برای یک کمیک استریپ برای مجله ی فرانسوی ـ بلژیکی A Suivre نوشت که نیکولاس د کرسی طراحی آن را به عهده داشت.این کمیک در ۱۹۹۵ منتشر شد و در ۱۹۹۶ جایزه ی رنه گاسینی را برای این دو هنرمند به ارمغان آورد. آنها در ادامه کمیک استریپ “زشت. بیچاره.مریض“ را با یکدیگر کار کردند که جایزه ی بهترین کمیک استریپ آلف آرت را از فستیوال بین المللی آنگولم فرانسه دریافت کرد.
انیمیشن پیرزن و کبوترها:
اولین انیمیشن سیلون شومه انیمیشن پیرزن و کبوترها است که پس زمینه های آن را نیکولاس د کرسی کار کرده است. این پروژه در سال ۱۹۹۱ کلید خورد. در حین ساخت این انیمیشن در ۱۹۹۳ شومه به کانادا نقل مکان کرد و در سال های ۱۹۹۵ و ۱۹۹۶ آن را به اتمام رساند. داستان در مورد مردی است که در قامت یک پلیس در محله های مختلف پاریس پرسه میزند. جثه ی لاغر و نحیفش در کنار قوز و سبک راه رفتنش ار او شمایل یک کرکس ترسیم کرده است که در ته مانده ی خوراکی های توریست ها می گردد و حریصانه به غذای مردم چشم می دوزد. او به پارکی می رسد و در آنجا جثه ی چاق کبوترها توجه او را جلب می کند. پیرزنی را میبیند که در حال غذا دادن به آنهاست. کیک و شیرینی های پیرزن او را به دنبال خودش می کشاند و تصمیم می گیرد که با زدن ماسک کبوتر به خانه ی پیرزن برود… انیمیشن پیرزن و کبوترها افتخارات زیر را برای شومه به ارمغان آورد:
ــ BAFTA
ــ نامزد اسکار برای بهترین انیمیشن کوتاه
ــ جایزه بزرگ جشنواره بین اللملی Annecy 1997
ــ جایزه cartoon D’Or
جایزه تماشاگران و هییت داوران جشنواره Angers Premiers Plans.
سه قلوهای بلویل:
اولین انیمیشن بلند شومه با عنوان “سه قلوهای بلویل“ موفقیهای بسیار چشمگیری به دست آورد و او را برای طیف وسیعی از مخاطبان تبدیل به نامی آشنا کرد. نامزدی اسکار برای بهترین انیمیشن و بهترن اهنگ از جمله این موفقیتها بود. اما برای شومه اوضاع همینطور شیرین نماند و به محض انتشار این فیلم نیکولاس د کرسی او را به دزدی هنری از کارش متهم کرد واعلام کرد که دیگربا شومه همکاری نخواهد کرد. سبک بصری گروه سه نفره ی بلویل شباهت زیادی به یکی از کمیک استریپ های اولیه ی نیکولاس دکرسی با عنوان Le Bibendum Celeste داشت.
سیلوین شومه در جشنواره برلین
شعبده باز:
فیلم بعدی شومه “شعبده باز“ نام داشت که طبق برنامه ریزی های تولید قرار بود در سال ۲۰۰۷ اکران شود اما با سه سال تاخیر در ۶۰ اُمین جشنواره فیلم برلین در فوریه ۲۰۱۰ اکران شد.
“شعبده باز“ همچون فیلم گذشته شومه ریشه های فرهنگ عامه ی نیمه ی قرنِ بیستمیِ فرانسه را دارا بود. فیلمنامه این فیلم بر اساس متن منتشر نشده ای اثر ژاک تاتی (کاگردان و کمدین فرانسوی) نوشته شد. متن تاتی در واقع نامه ای شخصی به دختر ناتنی اش بود.
داستان فیلم از این قرار است که در اواخر دهه ی پنجاه شعبده بازی پیر که دیگر شیرین کاریهایش جاذبه و خریدار چندانی ندارد پاریس را به قصد اسکاتلند ترک می کند و در این راه دختر جوانی با او همراه می شود.در این فیلم شاهد تضاد میان تنهایی و لذت جمعی در قالب اصالت هنر و سرگرمی هستیم. تاتی معتقد است که این داستان در واقع داستانی از یک سفر عشق و مکاشفه است که دو شخصیت را از میان اروپای غربی به پراگ می برد اما شومه می گوید که این داستان عاشقانه نیست بلکه بیشتر داستان رابطه ی یک پدر و دختر است. گفته شده است که چهره ی شعبده باز از چهره ی ژاک تاتی الهام گرفته شده و حتی در جایی از انیمیشن شعبده باز فیلمی از ژاک تاتی بر روی پرده ی سینما پخش می شود. هزینه ی ساخت این فیلم حدود ۱۰ میلیون یورو بوده است که هزینه و سرمایه گذاری آن را شرکت Pathe pictures به عهده داشته است .
جنگوفیلمز Django Films:
در دهه ی اول ۲۰۰۰ شومه استودیوی انیمیشنی در ادینبرو اسکاتلند تاسیس کرد که جنگو فیلمز نام داشت. این استودیو هدفِ تولیدهای متعددِ انیمیشن و فیلم زنده را در سر داشت اما هم اکنون تعطیل و بدون هیچ گونه فعالیت تولیدی است. جنگو فیلمز در طول مدت فعالیت خود با مشکلات زیادی در عرصه ی تولید درگیر بود. اولین شکست این استودیو از دست دادن بودجه ی فیلم بارباکوآ Barbacoa بود که قرار بود اولین فیلم استودیو باشد. پس از آن ماجرای جنجالی کنار گذاشته شدن شومه از کارگردانی فیلم “افسانه ی دسپرو” پیش آمد که بسیار رسانه ای شد.
جنگو فیلمز هیچگاه نتوانست به هدف “استخدام ۲۵۰ نفر هنرمند” مورد نیاز خود نزدیک شود. شومه همواره از استانداردهای دانشگاههای هنری بریتانیایی انتقاد می کرد چرا که از نظر او این دانشگاهها نمی توانستند نیروی بامهارت و متخصصی تربیت کنند که او آنها را برای کار در استودیوی ادینبرو استخدام کند.
سیلوین شومه
سایر پروژه ها:
پروژه ی دیگری با نام بارباکوآ که رسما اعلام شده بود در اواخر ۲۰۰۵ اکران خواهد شد به خاطر نبود بودجه کنسل شد. “افسانه ی دسپرو ” قرار بود اولین تجربه ی کارگردانیِ انیمیشن کامپیوتریِ شومه باشد و در کریسمس ۲۰۰۸ روی پرده سینماهای آمریکا برود اما استودیوی تولید این فیلم شومه را کنار گذاشت و کارگردانیِ آن را به سَم فِل Sam Fell واگذار کرد.
شومه در سال ۲۰۰۵ اولین تجربه ی خویش را در حیطه ی فیلمِ زنده در مجموعه ی مشترک “پاریس دوستت دارم” انجام دادم . نام قسمتی که او کار کرد “برج ایفل” بود. شومه در آخرین گفته های خویش اعلام کرده است که دوست دارد تجربه ی بعدی اش انیمیشن کامپیوتری و یا فیلم زنده باشد.
فيلموگرافي:
۲۰۱۰: The Illusionist (شعبده باز )
۲۰۰۶: Paris, je t’aime (پاریس دوستت دارم – قسمت برج ایفل)
۲۰۰۳: The Triplets of Belleville (سه قلوهای بلویل)
۱۹۹۷: The Old Lady and the Pigeons (پیرزن و کبوترها)
آخرین دیدگاه‌ها