پس از موفقیت سفیدبرفی، دیزنی روی سه انیمیشن بلند دیگر سرمایه گذاری کرد که هر سه به شدت تحسین شدند: Pinocchio ، Bambi و Fatntasia . هرچند هیچکدام از این فیلمها حتی به نزديكي فروش سفیدبرفی نيز نزدیک نشدند، اما اين فيلمها مورد تحسين قرار گرفت به ویژه فانتازيا که از سوی منتقدان ادبی و تماشاگران مشكل پسند تحسین شد، هر چند آنها احساس می کردند والت تلاش داشته تا با تبديل جریان اصلی انیمیشن به هنر انتزاعی، موسیقی کلاسیک و سوژه های ممتاز، به چیزی که دور از دسترس همگان قرار داشته برسد. اين فیلم سالها بعد دوباره ارزیابی شد و یک دستاورد مهم هنر انیمیشن شناخته شد. برای جبران شکست ناشی از این پروژه ها، دیزنی فیلم بلندی با بودجه اندک به نام Dumbo ساخت که سود مورد نیاز استودیو را تامین کرد و استودیوی او را در چرخش نگه داشت.

در آغاز دهه ۱۹۴۰ دو اتفاق مهم تغییراتی در استودیوهای کارتون هالیوود به وجود آورد. اولین اتفاق، ورود ایالات متحده به جنگ جهانی دوم بود كه بسیج تمام استودیوها (شامل بخش کارتون آنها) برای تهیه موادی که باعث تقویت اعتماد عمومی و تشویق حمایت از نیروی جنگی بود را در پي داشت. دومین رخداد، اعتصاب انیماتورهای دیزنی در سال ۱۹۴۱ بود که بسیاری از رشته های بین والت دیزنی و کارکنانش را قطع کرد.

پس از ورود آمریکا به جنگ جهانی دوم بسیاری از منابع برای ساخت انیمیشن های کوتاهی استفاده شد که فرم تبلیغاتی و تامین موارد مربوط به جنگ داشتند. استودیوهای مهم هالیوود با نیروهای جنگی همکاری فراوانی کردند و استودیو های انیمیشن آنها نیز در این همکاری شرکت داشتند؛ در استودیوی Fleischer ملوان زبل (Popeye the Sailor ) به نیروی دریایی ملحق شد و جنگ با نازیها را شروع کرد، در این هنگام استودیوی برادران وارنر سری کارتونی Private Snafu را برای سربازهای نام نویسی شده تولید کرد.

جنگ دومین عامل لرزش فرمانروایی دیزنی بود… دیزنی با تمام وجود با قوای جنگی با ساختن فیلم تبلیغاتی مشهوری با نام Victory Through Air Power همکاری نمود. گرچه فیلمهای بعدیش در دهه ۱۹۴۰ با بودجه متوسطی شامل مجموعه ای از انیمیشن های کوتاه بودند با عناوینی از قبیل؛ Make Mine Music ، Fun and Fancy Free ، Melody Time و The Three Caballeros .

Victory Through Air Power

در این فاصله استودیوی برادران وارنر بروس گامی به جلو برداشته و با موجی از محبوبیت در ۱۵ تا ۲۰ سال آتی روبرو شد. این سالها زمان اوج خلاقیت Friz Freleng و Bob Clampett بود. بخصوص Clampett انیمیشن ۶ دقیقه ای را به کار سوررئال خودجوشی تبدیل کرد که به ندرت کاری هم پایه آن یافت می شود: کارگردانی شاهکارهای کوتاهی مانند Porky in Wackyland ، Tortoise Wines By a Hare ، The Big Snooze ، Coal Black and de Sebben Dwarfs و The Old Grey Hare . Clampett در سال ۱۹۴۶ به دنبال اختلاف نظر با استودیو، برادران وارنر را ترک کرد. او یکی از پیشگامان برنامه های کودک در عرصه تازه متولد شده تلویزیون بود. او در تلویزیون شوی تلویزیونی پرطرفدار Time for Beany را ساخت.

استودیوی MGM پس از یک دهه تلاش برای پایین کشیدن دیزنی از مقام فرمانروایی، به شانس بزرگی دست یافت… در حقیقت دو شانس. انیماتورهای مقیم MGM ، جو و هانا باربارا (Hanna and Joe Barbera ) امتیاز نامزدی اسکار را برای فیلم کوتاه Puss Gets The Boot را کسب کردند. سپس آنها شروع به ساخت سری کارتونی Tom and Jerry کردند که تحسین بسیاری برای MGM به ارمغان آورد. در این حین Tex Avery پس از مشاجره با لئون شلسینجر، برادران وارنر را ترک کرد و به MGM آمد و استودیوی کارتونی آنها را احیا کرد. سرانجام MGM مابین سری تام و جری و شاهکارهای وحشی و سورئال Tex Avery در MGM (از قبیل سری Red Riding Hood که استانداردهای جدیدی برای کارتونهای بزرگسالان ایجاد کرد) قدرت رقابت با دیزنی (و البته برادران وارنر) را در انیمیشن یافت.

Puss Gets The Boot

در کنار فعالیت این استودیوهای بزرگ، استودیوی دیگری در حال پیشرفت بود. انیماتور سابق دیزنی John Hubley استودیوی والت را هنگام اعتصاب انیماتورها ترک کرد و استودیوی انیمیشن جدیدتر و کوچکتری پیدا کرد تا بینش خود را دنبال کند: تلاش برای دست یافتن به سبک جدیدتر، انتزاعی و تجربی تر در انیمیشن. پس از موفقیت تجاری انیمیشن کوتاهی با نام Hell Bent for Election به کارگردانی انیماتور کهنه کار دیزنی Chuck Jones ، این استودیوی کوچک UPA مخفف United Productions of America مکانی در Columbia Pictures پیدا کرد. از این زمان انیماتورهای UPA آغاز به ساخت یک سری کارتونی کردند که بلافاصله در میان شلوغی و کارهای تقلیدی سایر استودیوها برجسته شد. موفقیت سری Mister Magoo سایر استودیوها را به فکر انداخت و وقتی انیمیشن کوتاه Gerald McBoing-Boing ساخت UPA برنده اسکار شد، اثر آن روی هالیوود سریع و هیجان برانگیز بود. سبک UPA متفاوت با تمام کارهای اکران شده تا آن زمان بود و تماشاگران به این تفاوت سبک UPA با جنگهای موش و گربه ای و خشونت کارتونی پاسخ مثبت دادند.

پس از جنگ، اختراع تلویزیون و افزایش محبوبیت آن باعث افت روند رو به جلوی فیلمسازی شد و همه این اتفاقات پایان عصر طلایی را رقم زدند.

تاریخچه:

  • ۱۹۲۸: Steamboat Willie – والت دیزنی
  • ۱۹۳۲: The Skeleton Dance – والت دیزنی
  • ۱۹۳۲: Flowers and Trees – والت دیزنی
  • ۱۹۳۳: سه خوک کوچک – والت دیزنی
  • ۱۹۳۳: سفیدبرفی – والت دیزنی
  • ۱۹۳۵: Gold Diggers – Tex Avery
  • 1936: The Old Mill
  • 1936: Popeye the Sailor -ملوان زبل – مکس فلیسچر
  • ۱۹۳۷: Porky’s Duck Hunt – Tex Avery
  • 1938: Porky in Wackyland – باب کلمپت
  • ۱۹۴۰: A Wild Hare – Tex Avery
  • 1940: Puss Gets The Boot – هانا و جو باربرا
  • ۱۹۴۱: سوپرمن – Dave Fleischer
  • 1941: The Blitz Wolf – Tex Avery
  • 1942: Red Hot Riding Hood – Tex Avery